Ze roept het al van bovenaan de trap. Donkere twinkeloogjes lonken verlangend naar de inhoud van mijn handtas. Inhoud die begint met de S van snoepjes ... Daarna is het kriebelmoment. Door het dolle heen kirt ze dan van plezier. "Van wie zijn die handjes, tien kleine tenen, van wie is dat ronde buikje, die twee dotten van staartjes met de o zo leuke strikjes ..." En vooral "van wie zijn die twee oortjes die blijkbaar vandaag weer buiten gebruik zijn ..."
"Ze" is een schattig meisje van bijna vier ondertussen. En bij haar geboorte was ik meteen "Vlaamse oma". Van een Vlaamse mini-mamzel, met een Syrische mama en papa. Met dezelfde streken en kuren als haar leeftijdsgenootjes, pienter en alles d'erop en d'eraan en natuurlijk het schoonste kind. En deze Vlaamse oma greep haar kans. Bij gebrek aan biologische nakomelingen was dit een schone cadeau. Stel je voor, geen oma's binnen handbereik. Deze keer zat zij onverwacht op de eerste rij, geen vijfde wiel aan de kar. En wat voelt nu lekkerder dan zo'n knuistje dat spontaan z'n weg vindt naar jouw hand terwijl jullie het walhalla binnenwandelen ... Eens de schommels in zicht was dat knuistje gauw weg en mocht je "duuuuuuwen" ... Dat ze tijdens het knuffelen, voorlezen en spelen lustig en meestal iets minder rustig haar woordenschat kan oefenen en uitbreiden is mooi meegenomen. Dat niks te hoog, te snel of te nat is, dat is nog altijd schrikken en slikken voor bibberende Vlaamse oma. Maar ons H., die komt er wel. Zeker weten.
Naschrift : Hoe komt u aan een Vlaams-Syrisch kleinkind ??? Vraag kon ook in de FAQ's. Heel kort : enkele jaren geleden - koude novemberavond - jonge vrouw van 23 (zelfde leeftijd/type als mijn metekind) gans alleen en verloren in een vreemd land - op zoek naar een veilige plek - mijn moederhart brak - een dikke knuffel en een warm onderdak deden de rest. Ze had geoefend om heel snel "jij bent Vlaamse mama" te kunnen zeggen. Nederlands leren - werken - verliefd - verloofd - zwanger - en zo werd ik Vlaamse oma. De Syrische oma's zijn aanwezig via Skype en wij voeren geweldige gesprekken, in gebarentaal en met onze ogen. Meer is er niet nodig.
